pukać się – puknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzać się w coś; stukać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pukać się w łokieć, w kolano. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pukać — ndk I, pukaćam, pukaćasz, pukaćają, pukaćaj, pukaćał puknąć dk Va, pukaćnę, pukaćniesz, pukaćnij, pukaćnął, pukaćnęła, pukaćnęli, pukaćnąwszy 1. «uderzając lekko czymś w coś, powodować odgłos; stukać, kołatać» Pukać do drzwi, do okna, do pokoju.… … Słownik języka polskiego
puknąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. pukać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
pukanie — ↨ pukanie się n I rzecz. od pukać (się) … Słownik języka polskiego
stukać — ndk I, stukaćam, stukaćasz, stukaćają, stukaćaj, stukaćał stuknąć dk Va, stukaćnę, stukaćniesz, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęła, stukaćnęli, stukaćnąwszy 1. «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na … Słownik języka polskiego
drzwi — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. drzwi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawieszone na zawiasach albo przesuwane zamknięcie wejścia do budynku, pomieszczenia wewnątrz budynku, niektórych pojazdów, mebli itp … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pukanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pukać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odgłos powstający wówczas, gdy ktoś puka do czegoś lub w coś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień